Blåbærtur,

det høyrer årstida til. 

Nå kan vi ikkje samanlikne oss med Prøysen, 

for det var slett ikkje "blått i blått så langt de kunne se". 

Ei heller kunne turen minne om Elsa Beskow sin "Putte i blåbærskogen",

 for ikkje vandra vi i skogen inn 

og heller ikkje skulle vi "plukke bær til moren sin, blåbær og tyttebær fine".

Vi var kun ute etter blåbæra, 

og det var til eige bruk dei var tenkt. 

Men bær fann vi - ei passleg full bytte i fyrste omgang,

 truleg vert det ei ny runde når det lir på.

Vi såg dei raude bæra og, men gjekk forbi. Dei får vente til sia!